Graag deel ik met jou een verhaal dat mezelf, maar ook mijn kinderen jaren geleden hielp om los te komen van een aantal dingen waar we in vast zaten.
Het is dus niet van mijn hand, maar te waardevol om niet te delen. Mocht iemand weten wie het geschreven heeft, dan hoor ik het graag zodat ik de naam kan vermelden.

Een verhaal…

Er was eens een jongen die erg van het circus hield. Als het circus in zijn dorp kwam mocht hij altijd gaan kijken en vooral de olifanten vond hij super. Na afloop van de voorstelling ging hij altijd achter de tent bij de dieren kijken. Steeds ging hij naar de olifanten en vroeg zich af hoe het toch kon dat zo’n grote olifant bleef staan waar hij stond met alleen maar een ketting om zijn ene poot die aan een klein paaltje gebonden zat.
Hij vroeg aan zijn ouders en op latere leeftijd aan kennissen en vrienden hoe het toch kon dat zo’n grote sterke olifant niet gewoon wegliep. Hij was toch sterk genoeg om dat paaltje zo uit de grond te trekken? Niemand kon hem het antwoord geven.

Jaren gingen voorbij, de jongen werd volwassen en wist nog steeds niet hoe het zat met de olifant. Uiteindelijk kwam hij iemand tegen die hem het volgende vertelde: “Zo’n olifant wordt al op hele jonge leeftijd aan het paaltje gebonden. Het kleintje schopt en trekt uit alle macht om los te komen en zijn vrijheid terug te krijgen. Dit doet hij dagen, weken, maanden achter elkaar, maar hij kan niet loskomen want het paaltje met de ketting zijn te zwaar voor zijn kleine lijfje. Uiteindelijk geeft het olifantje op, omdat hij uit ervaring leert dat hij niet los kan komen. Hij geeft de moed op en blijft staan bij het paaltje met het touw om zijn poot. Omdat de olifant zo overtuigd is van het niet los kunnen komen blijft hij zelfs als volwassen, sterke olifant aan het paaltje staan…”

Vastgeketend

Hoe zit het met jou? Zit jij, net als zoveel mensen ook nog met een ketting vast aan een paaltje? Gebonden door jouw ervaringen uit je jeugd, overtuigd dat je er niet meer uit kan halen dan dit? Heb je je erbij neergelegd? Voor je leven vastgezet met een beperkte leefruimte?

Waarschijnlijk kun je, als je dit verhaal leest, bedenken dat het voor de olifant maar één stap is naar zijn vrijheid. Dat hij met de kracht en ervaring die hij heeft als volwassen olifant met één stap het paaltje uit de grond kan trekken en zijn ruimte in kan nemen, zijn pad kan gaan lopen, zijn weg kan vervolgen. Het kan zijn dat hij zo nu en dan nog wel wat hinder heeft van de ketting en het paaltje wat aan zijn poot mee bungelt, maar het hoeft geen belemmering te zijn voor de rest van zijn leven….. 

Op weg naar vrijheid

En dit geldt ook voor ons. Vaak zitten wij in het leven vast in angsten en overtuigingen die helemaal niet meer reëel zijn, overtuigingen die ontstaan zijn vanuit ervaringen die wij hebben gehad als kind of jong volwassene. Zo kan het zijn dat we in plaats van ons leven te leven, we het meer ervaren als overleven…. dat we passief worden, dat we het maar gelaten laten zijn wat het is…
Maar we kunen er ook voor kiezen om op een andere manier naar dingen te gaan kijken. Ons leven en onszelf te gaan zien vanuit een ander perspectief. Het leven zal dan wellicht nog niet altijd over rozen gaan en er zullen altijd dingen gebeuren die ons weer even vastketenen en zorg of verdriet geven, maar door steeds te onderzoeken hoe we ermee om kunnen gaan; hoe we er naar willen kijken en bewust te kiezen waar we voor willen gaan, hoeven de dingen die gebeuren geen blijvende beperkingen te geven voor het leven.

En ja, ik loop soms ook nog met een slingerend paaltje aan mijn been, maar het zet me niet meer vast en zo ervaar ik (eindelijk) vrijheid!