Ken jij de Bokashi methode?

Oh wat kan ik toch genieten van onze tuin.
De bloemen geven een kleurenpracht, de bijen zoemen en inmiddels eten we volop van de aardbeien, courgettes, andijvie en sla. De nieuwe lading andijvie en sla-plantjes heb ik alweer uit zaad opgekweekt en wat ik over heb komt op onze kraam aan de straat.

Het opkweken van eigen groente, van zaadje naar product, blijf ik een magisch proces vinden. En het houdt me steeds bezig hoe ik eea nog beter/makkelijker of natuurlijker kan doen.
Zo loop ik al tijden te denken over het maken van compost. Maar elke keer kwam ik er niet uit wat ik zou gaan doen, compostvat of wormenton? Iets weerhield me steeds, met name omdat ik bang was dat ik evt zaden van bv. zevenblad of winde in de compost zou krijgen en het zo overal over de tuin zou verspreiden… (en ja, ik weet dat je het kunt eten, maar hoef het niet overal in de tuin 😉).

Ik hoefde niet lang na te denken over aanschaf, want dit was precies wat ik zocht omdat ik in de emmers heel gericht het afval kon verzamelen waarvan ik weet dat het schoon is van (ongewenste) zaden. De rest kan dan alsnog op onze afvalhoop buiten. (NB. Ik heb inmiddels ergens gelezen dat evt zaden die wel in de emmer terecht komen afsterven, dus verspreiding is sws niet aan de orde).

Ik kocht twee Bokashi emmers en ging aan de slag. Je begint met ‘compost-starter’ in de emmer te doen (bijgeleverd en los na te bestellen). Daarop vul je de emmer dan met groente- en tuinafval en etensresten. Na elke ca. 5 centimeter strooi je weer wat starter over het geheel en tussendoor druk je het afval met een stamper naar beneden, zodat de lucht uit het mengsel gaat. Daarna sluit je de bak weer af met het deksel.

Aan de emmer zit een aftapkraantje en na ca. twee weken komt het eerste fermentatiesap uit de kraan! Inmiddels ben ik begonnen om de tweede emmer te vullen en tap ik de eerste emmer twee keer in de week af.
Hoe leuk!! Ik merk dat ik hier heel enthousiast van kan worden: eerst opkweken, dan gebruiken (groenten) of van genieten (bloemen) en wat over is weer teruggeven aan moeder Aarde. En… voor mij niet onbelangrijk: het gaat super eenvoudig, met weinig extra werk!

Natuurlijk wil ik ook zien wat het concrete resultaat is, dus onze Japanse sierkers, die het om een of andere reden moeilijk lijkt te hebben krijgt vanaf nu wekelijks een gieter vol verdund fermentatie-sap. Kijken wat dat gaat doen!

De rest verspreid ik over de bloemen- en de groentetuin. Het restant aan afval kan na twee weken op de afvalhoop, waar het weer meehelpt om de rest te verteren. Ook kan het restafval uit de emmer in de grond gewerkt worden. Dus daar ga ik mee experimenteren als het zover is!

Nu ben ik me wat meer gaan verdiepen in de Bokashi-methode, want zo werkt dat voor mij: ik voel dat iets goed voelt, start ermee en ga me, zodra ik mijn enthousiasme bevestigd zie, verder verdiepen.

Bokashi is het Japanse woord voor “goed gefermenteerd organisch materiaal”. Etensresten zoals schillen, stronkjes en kliekjes, maar ook tuinresten, en mest met stro zijn organische materialen die gefermenteerd kunnen worden. Alles mag in de emmer, als het maar vers is!